Gelişim Raporu Dosyası mı?

Yeni mezun bir öğretmen arkadaşım, paylaşımından anladığım yapmaya çalıştığı gelişim raporu dosyaları…

Hayır yapmamalısın, bu doğru değil, anlamsız, gereksiz sözlerimin ardından her şeye karışan yaşlı teyzeler gibi hissediyorum kendimi…

Ama hayır mesleğinin daha başında, söylemem lazım, anlaması lazım demekten de kendimi alıkoyamıyorum.

Açıklaması daha da üzüyor beni… Burada herkes yapıyor öğretmenim, ben yapmazsam çalışmayan öğretmen olarak görecekler beni, çark böyle işliyor buralarda… Orası küçük bir şehir ve bir devlet okulu… Devleti, özeli farketmez aslında… Önemli olan çark, bu çarka uyanlar, uymayanlar…

Okul öncesinde karne yoktur, karnelerimiz yoktur. Çok büyük boşluk di mi!!! Çünkü karne günü velilerimiz bir şey bekler, görmek ister, dokunmak ister…

Yıllarca karne niyetine yayınevlerinin verdiği karne benzeri dosyalara güler yüz doldurulduk. Sonra yıldızlar verildi.

Sonra e okulumuz çıktı ve çok şükür gelişim raporu olarak adlandırdığımız bir sistem geldi. Artık velilere çocuklarının gelişimi ile ilgili öğretmenin hazırladığı bir evrak verebilecektik. Gülen yüzlerden, yıldızlardan kopmamız zaman aldıysa da şimdi şimdi bitirdik derken…

Gelişim raporu dosyası adı altında bir gelenek, görenek, anane çıkardı birileri…

Yapılmayanın ayıplandığı, 20 öğrencinin dosyasının hepsinin aysınının tıpkısı olduğu için alkışlanılan, iltifatlar yağdırılan, örneklerinin paylaşıldığı bir dosya, gelişim raporu dosyası…  Üstelik her çocuk için ayrı ayrı doldurulması gereken gelişim raporlarını doldurmaya ayırılacak zamanlarda gelişim raporlaru dosyaları hazırlandı… Kağıt tüketimi, zaman tüketimi, emek tüketimi…

Okul öncesi eğitimde çocuk için sonuç değil süreç önemlidir.

Çocuk için estetik değil, kendi ürünü önemlidir.

Çocuk için başkasının yaptığı değil kendi yaptığı değerlidir.

Çocuk keserek, yırtarak, koklayarak, deneyerek öğrenir. Önüne sunulan hazır malzemelerle değil.

Çocuk çalışmasının anlamlı olması için emek vermesi gerekir.

Çocuk çalışmasının kıymetli oması için emek vermesi gerekir.

Çocuk için hatıra kalacaksa eğer yıllar sonraya, kendi yaptığı ürün olması önemlidir…

Çarkın içinde sürekli çarktan şikayet eden öğretmenler olmaktansa, çarkın gidişatını değiştirmek için bir şeyler yapan öğretmenler olalım.

Onları hazırlamaya ayıracağımız zamanı gelişim raporlarını yazmaya ayıralım.

İlla bir hatıra vereceksek öğrencilerimize onların hazırladığı bir çalışma yaptıralım…

Lütfen bu anlamsız, gereksiz çalışmaya son verelim. Öğrencilerimizle yapacak çok daha güzel çalışmalarımız var. 

Bu yazı Genel kategorisine gönderilmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.